Конспект уроку "Zаimki" 7 клас

Dwudziesty piąty mаrcа

Kаtegorie zаimkowe:

 Zaimki

Zaimek to odmienna część mowy, która zastępuje jakąkolwiek część mowy (np. rzeczownik, przymiotnik, przysłówek, liczebnik) z wyjątkiem czasownika. Pełni ich funkcje w zdaniu. Zaimki odmieniają się przez przypadki, liczby i rodzaj gramatyczny. Odmiana zaimków zależy od tego, jaką część mowy zastępują.

Zaimki przeczące

Zaimki przeczące są używane do budowania zdań zaprzeczonych. W języku polskim stosuje się podwójne zaprzeczenie. Np.: Nigdzie nie byłem.

Zaimki przeczące w większości pochodzą od zaimków pytających: kto → nikt, co → nic, gdzie → nigdzie

Zaimki dzierżawcze

Zaimki dzierżawcze zastępują wyraz, który określa osobę posiadającą przedmiot lub stosunek do innej osoby. Odmieniamy je jako przymiotniki, tzn. zaimek zmienia się zgodnie z rodzajem gramatycznym rzeczownika, jaki następuje po nim.

Odmiana zaimków mój, twój

Krótsze formy (np. ma, me, mej, twe) mają charakter książkowy i są używane rzadko.

Liczba pojedyncza

Liczba mnoga

Odmiana zaimków nasz, wasz

Liczba pojedyncza

Liczba mnoga

Odmiana zaimków jego, jej, ich

Te zaimki nie odmieniają się – mają taką samą formę dla wszystkich rodzajów i przypadków.

Liczba pojedyncza

Liczba mnoga (wszystkie rodzaje)

Zaimki wskazujące

Zaimki wskazujące odnoszą się do pojęć lub ich cech, które poznaliśmy wcześniej z kontekstu. Np. zaimki ten, ta, to odmieniamy jako przymiotniki. Używamy ich do wyróżnienia osoby lub przedmiotu z pewnego większego zbioru osób lub przedmiotów.

Odmiana zaimków ten, ta, to

Liczba pojedyncza

Liczba mnoga

Zaimek zwrotny się (siebie)

Zaimka zwrotnego łączymy z czasownikami. Używamy go wtedy, kiedy podmiot wykonał czynność sam na sobie, tzn. jeżeli podmiot i przedmiot jest ten sam. Zaimek się nie ma formy mianownikowej i używa się go w tej samej formie w liczbie pojedynczej i mnogiej. Dłuższej formy siebie używamy wtedy, kiedy na zaimek kładziemy nacisk wypowiedzi.

Odmiana zaimka się (siebie)