Koniugacja czasowników (czas teraźniejszy)

Czy (ty, mówić) po polsku?

Czy (ty, widzieć)  gdzieś mój plecak?

Co państwo (robić) dzisiaj wieczorem?

Oni (podrożować) po Polsce.

Kiedy oni (musieć) tu być?

Ja nie (być) z Anglii.

Na śniadanie (ja, jeść) owsiankę

Karolina (wiedzieć) o tym więcej niż jej koledzy

Agata (nosić) te beżowe rękawiczki?

Jeśli to był żart, to mnie on nie (śmieszyć)

Brak grzeczności źle o panu (świadczyć).

Ja nie (wiedzieć), co robić w tej sytuacji.

Przepraszam, ale ja nie (rozumieć) tego pytania.

(Ja, kłaść) to na blacie

Jak zwykle ślicznie (ty, wyglądać).

Ona (zaplatać) warkocze.

Jutro on (przychodzić) o tej samej porze.

Czy (moc) mi pożyczyć ołówek?

Królik (lubić) marchewkę

On za głośno (słuchać) muzyki.

(Ty, lubić) lody truskawkowe?

Ty też (moc) kupić herbatę.

Nie (my, spóźniać) się już.

Butelka (być) pełna wody.