PODSTAWY

Źródłem wiedzy o zarządzaniu jest praktyka organizacyjna i doświadczenia

Najważniejszym elementem organizacji są jej cele.

Funkcja organizowania nawiązuje do atrybutowego znaczenia terminu organizacja.

Górnicy lub pielęgniarki stanowią w swoich organizacjach grupę apatyczną.

Brak możliwości sformułowania jasnych oczekiwań uniemożliwia zastosowanie kontroli biurokratycznej.

System symboli w modelu kultury organizacyjnej według E. Scheina odpowiada za stopień upowszechnienia kultury organizacyjnej.

Wraz ze wzrostem stopnia centralizacji sprawność jej funkcjonowania wzrasta.

Organizacja zatrudniająca wysoko wykwalifikowanych pracowników charakteryzuje się wysokim stopniem specjalizacji.

Zarządzając organizacją powinno eliminować się występowanie struktury niesformalizowanej.

Struktura mechanistyczna nie sprawdzi się w otoczeniu dynamicznym ze względu na wysokie koszty ogólne jej funkcjonowania

Liczba komórek sztabowych wiąże się ze stopniem centralizacji. 

Dobra znajomość funkcji rzeczowych przez pracowników jest ważna podczas awansowania ich na stanowiska kierownicze niższego szczebla.

W rzeczywistości organizacyjnej nie można mówić o klasycznej sekwencji funkcji zarządzania.

Niedoskonałości planowania (np. wynikające ze zmienności otoczenia) są rekompensowane przez pozostałe funkcje zarządzania.

Ludzie są najbardziej ograniczonym zasobem każdego managera w jego pracy

Można mówić o różnym znaczeniu funkcji rzeczowych w zależności od szczebla hierarchii, do którego przypisany jest manager.

Planowanie to inaczej projektowanie i wybór celu (celów).

Wraz z wydłużeniem się horyzontu planowania spada jego szczegółowość.

Strategie na poziomie rodzajów działalności wynikają ze strategii na poziomie całego przedsiębiorstwa.

Strategia przedsiębiorstwa powinna dokonywać jednoznacznych wyborów strategicznych i jak najbardziej koncentrować swoje działania na wybranym sposobie postępowania.

Organizacja o wyraźnie zaznaczonych subkulturach ma kulturę słabą.

Wraz ze wzrostem rozpiętości kierowania struktura danej organizacji będzie stawać się bardziej płaska.

Zakresy zadań, uprawnień i odpowiedzialności na dwóch stanowiskach znajdujących się obok siebie nie powinny stanowić zbiorów rozłącznych.

Najważniejszym celem większości organizacji jest przetrwanie i rozwój.

Wyraźnie sformułowane cele organizacji są podstawą realizacji funkcji zarządzania.

Typy struktur organizacyjnych pod względem kosztów ogólnych można uszeregować od najtańszej do najdroższej w następujący sposób: struktura macierzowa < struktura dywizjonalna < struktura funkcjonalna.

Zastosowaniu struktury macierzowej decyduje obecność zdywersyfikowanego programu produkcji.

Zaspokojenie potrzeb samorealizacji jest podstawą motywowania pracownika w podejściu od strony zasobów ludzkich.

Według modelu F. Herzberga należy koncentrować się wyłącznie na motywatorach, a pominąć czynniki higieny.

Z punktu widzenia teorii oczekiwań, jeśli pracownicy mogą osiągnąć zamierzone wyniki, np. w oparciu o posiadane kwalifikacje i odbyte szkolenia, to zagwarantuje to ich wysoką motywację.

Wysoka spójność zespołu lub grupy nie jest gwarancją wysokiej jej wydajności.

Test egzaminacyjny, który wypełniasz, jest przykładem wysokiego stopnia standaryzacji.

Technologia inżynierska umożliwia wyższy stopień formalizacji niż technologia rzemieślnicza wg Ch. Perrowa.

W najkorzystniejszej sytuacji kierowniczej według Fiedlera należy stosować styl demokratyczny.