Мета: поглибити знання учнів про твір-опис, познайомити з особливостями опису портрета за картиною; повторити ознаки художнього стилю; формувати уміння описувати портрет у художньому стилі за картиною; розвивати зв’язне мовлення, творче мислення, уяву, увагу, пам'ять,збагачувати словник школярів новою лексикою;виховувати любов до українського слова, генія України – Т. Г. Шевченка. Мета: повторити --- теми; ознайомити з новою лексикою теми; удосконалювати техніку читання; розвивати комунікативні вміння учнів; виховувати толерантність до інших людей.
Знатиособливості побудови опису зовнішності людини за картиною у художньому стилі. Умітичерез зовнішність розкривати внутрішній світ людини, її характер і настрій;знаходити основне (неповторне) в образі конкретної особистості;описувати свої спостереження, створюючи яскравий словесний образ людини, а також підбираючи відповідні художні засоби;підбирати матеріал до твору, аналізувати його, систематизувати. Цінуватикрасу та силу художнього слова, людяність, доброту, красу людської душі. Учні повинні
W charakterystyce nie wystarczy opisać tylko, jak osoba wygląda, ale trzeba też podać, jakie ma cechy wewnętrzne, a więc takie których nie widać, ale które określają jej charakter. Aby charakterystyka była pełna, nie wystarczy tylko wymienić te cechy, ale trzeba napisać, dlaczego tak uważasz. To popieranie faktami własnej opinii wyrażanej o jakiejś osobie nazywa się argumentowaniem. Im więcej cech danej osoby omówisz i im więcej argumentów przytoczysz, tym charakterystyka będzie lepsza, pełniejsza. Na poparcie swojej opinii o tej osobie trzeba przytaczać czyny osoby charakteryzowanej, jej słowa, jej zachowanie, poglądy, stosunek do innych ludzi, do zwierząt, do przyrody. Na zakończenie trzeba w charakterystyce podać własną opinię o bohaterze, która będzie wynikała z tego, co zostało powiedziane wyżej. Wyraża się więc swój własny stosunek do niej, swoją o niej opinię.
RODZAJE CHARAKTERYSTYKIcharakterystyka bezpośredniacechy postaci nazywane są wprostnie nazywa się cech postaci, czytelnik z opisu zachowania bohatera musi wywnioskować, jaki on jestautocharakterystykacharakterystyka pośredniaprzedstawienie samego siebiecharakterystyka porównawcza przedstawienie więcej niż jednej postaci, mające na celu pokazanie różnic i podobieństw między nimi
Портрет{5 C22544 A-7 EE6-4342-B048-85 BDC9 FD1 C3 A}Художній. Науковий чи діловий. Створення образу людини, вироблення у читача (слухача) певного ставлення до людини. Широко використовуються художні засоби, за допомогою яких автор передає риси вдачі людини, її настрій, увиразнює власне ставлення до зображеного на портреті. Об‘єктивне й точне зображення особливостей вигляду людини (вказівка на зріст, поставу, зачіску, риси обличчя, жести, одяг тощо). Чіткий, конкретний, слова вживаються в прямому значенні, позбавлений суб’єктивності.
"Мозкова атака "Як називається опис зовнішності в живописі, в художній літературі?Поясніть, що ми називаємо портретом?Назвіть засоби, якими користується для зображення зовнішності людини художник? Як створює портрет людини письменник? За допомогою чого? Для чого опис зовнішності вводиться в художній твір?
Літературна вікторина “Упізнай героя твору”1) У нас був дід дуже схожий на бога. Коли я молився богу, я завжди бачив на покуті портрет діда в старих срібнофольгових шатах, а сам дід лежав на печі і тихо кашляв, слухаючи своїх молитов. Звали нашого діда, як я вже потім довідавсь, Семеном. Він був високий і худий, і чоло в нього високе, хвилясте довге волосся сиве, а борода біла. І була в нього велика грижа ще з молодих чумацьких літ. Пахнув дід теплою землею і трохи млином. Він був письменний по-церковному і в неділю любив урочисто читати псалтир. Ні дід, ні ми не розуміли прочитаного, і це завжди хвилювало нас, як дивна таємниця, що надавала прочитаному особливого, небуденного смислу. Усі описи
Jakie informacje zawiera OPIS POSTACI? Wspólną cechą opisu przedmiotu, krajobrazu i postaci jest statyczność i niezmiennośćw czasie. Zawierają dużo rzeczowników, przymiotników nazywających i określających cechy oraz oceniających.przedstawienie postaci (imię, nazwisko, przydomek, wiek, itp.)wygląd: sylwetka, wzrost, kolor oczu, włosów, rysy twarzy, sposób ubierania się, poruszania, spojrzenie cechy charakteruuzdolnienia, zainteresowaniaocena opisywanej postaci
OPIS PRZEŻYĆ WEWNĘTRZNYCH Opis przeżyć ukazuje i analizuje wewnętrzne przeżycia, doznania, emocje, wzruszenia, jakich doznają ludzie w zetknięciu z określoną sytuacją życiową oraz zewnętrzne przejawy tych uczuć (zmiany w wyglądzie i zachowaniu). (…) Skawiński (…) spostrzegł, że prócz zwykłego ładunku jest jeszcze jedna paczka więcej. (…) Rozciekawiony starzec przeciął płótno i ujrzał książki: wziął jedną do ręki, spojrzał i położył na powrót, przy czym ręce zaczęły mu drżeć mocno. Przysłonił oczy, jakby im nie wierząc; zdawało mu się, że śni- książka była polska. (…) Polskie książki w Aspinwall, na jego wieży, wśród jego samotności, była to dla niego jakaś nadzwyczajność, jakieś tchnienie dawnych czasów, cud jakiś. (…) Stary ryknął i rzucił się na ziemię; jego mleczne włosy zmieszały się z piaskiem nadmorskim. H. Sienkiewicz, „ Latarnik”
słownictwozwrotywyrażeniaprzydatnewygląd zewnętrzny: wzrost (niski / średni / wysoki), sylwetka (gruby / chudy / muskularny / wysportowany / wyprostowany / zgarbiony), twarz (kwadratowa / owalna / podłużna / promienna / opalona / pokryta zmarszczkami / piegowata), włosy (jasne / ciemne / krótkie / długie / kręcone / proste / zawsze starannie uczesane / w nieładzie), oczy (duże / małe / niebieskie / brązowe / zielone / wiecznie zamyślone / ukryte za okularami), nos (duży / mały / krzywy / orli / haczykowaty), usta (małe, duże, wykrzywione w grymas), ubranie (eleganckie / sportowe / zadbane / bogate), dodatki (apaszka / czapka/ torebka). usposobienie: Mogą tu pojawić się takie określenia jak: sympatyczny / miły / koleżeński / pogodny / uprzejmy / życzliwy / pomocny / optymistyczny / wesoły / radosny /energiczny / łagodny / spokojny / wyniosły / dziecinny / nerwowy / gwałtowny / wybuchowy / kłótliwy / oschły / drażliwy / nietowarzyski. umysłowość:jak postać zachowuje się względem innych ludzipiszemy o zdolnościach, umiejętnościach i zainteresowaniach postacimądry / zdolny / pojętny / mający kłopoty w nauce / obdarzony znakomitą pamięcią / utalentowany / geniusz / spostrzegawczy / błyskotliwy / uwielbiający czytać książki / wirtuoz gry na pianinie. Mogą tu pojawić się takie określenia jak: charakter:piszemy o wewnętrznych cechach bohatera. Mogą tu pojawić się takie określenia jak:pracowity / rzetelny / dokładny / precyzyjny / leniwy / odpowiedzialny / punktualny / troskliwy / życzliwy / tolerancyjny / wyrozumiały / poważny / roztrzepany / tchórzliwy / idealista / naiwny / sentymentalny.
Każdą część pracy zaczynamy od akapitu. Charakterystyka, tak jak inne prace pisemne, powinna składać się ze: Wstępu (ogólna prezentacja postaci np. jak się nazywa, kim jest, skąd znasz postać, czym się zajmuje, wiek, sytuacja rodzinna) Rozwinięcia (zasadniczej części pracy)wygląd postaci, zachowania i wynikające z niego cechy charakteru, wady, zaletyumiejętności, zainteresowania, cechy intelektu, umysłu Zakończenia – podsumowania pracy ( twoja ocena postaci)
ODMIANY CHARAKTERYSTYKIStatyczna - polega na opisie idealnych cech postaci abstrakcyjnej. Dynamiczna – ukazuje człowieka, który pod wpływem splotu różnych przyczyn zmienił swoją osobowość. Należy prześledzić i ukazać zmiany bohatera i ocenić jego postępowanie. Częściowa – ukazuje tylko najistotniejsze elementy osobowości bohatera. Całościowa (pełna) – rozpatruje kilka stron osobowości człowieka. Porównawcza – zestawia dwóch bohaterów, omawia ich podobieństwa i różnice.
Pamiętajmy więc o wzorze: Przedstawienie osoby: podanie jej danych, kim jest, czym się zajmuje na co dzień itp. Głębsza prezentacja postaci: wygląd zewnętrzny, ubiór, styl bycia sposób prezentowania się (np. styl wypowiadania się, poruszania). Ukazanie naszego stosunku do tego bohatera: co lubimy w osobie, czego nie akceptujemy lub byśmy nieco zmienili w wyglądzie, ubiorze.
Робота в групах{5 C22544 A-7 EE6-4342-B048-85 BDC9 FD1 C3 A}1 група2 група3 група. Епітет – це Порівняння – це. Метафора — це В карих колючих очах залягла неспокійна втома. Галя мала чорні, як дві тернини, очі. Очі так і горять, так тебе і пронизують, усе лице дише розумом і енергією.
Praca w grupach: (wg wzoru umieszczonego na tablicy: twarz - ładna) - praca w zeszytach. Opisywany obraz nosi tytuł " ........................................................“. Namalował go................................................................ Przedstawia........................................... o ładnej twarzy ubraną w.............................................. sukienkę. Dziecko ma nie więcej niż................ lat. Józef Pankiewicz "Dziewczynka w czerwonej sukni"
Визначити художні засоби. Сонце грало на червоному намисті, на рум’яних щоках. Дівчина була невеличка на зріст, але рівна, як струна, гнучка, як тополя, гарна, як червона калина, довгообраза, повновида, з тонким носиком. Щоки червоніли, як червонобокі яблучка, губи були повні та червоні, як калина. На чистому лобі були ніби намальовані брови, густі-прегусті, як шовк. (І. Нечуй-Левицький)
Adam Mickiewicz Mickiewicz Adam (1798–1855), poeta, przedstawiciel romantyzmu. Po studiach pracował jako nauczyciel. Oskarżony o udział w tajnych organizacjach młodzieży, został skierowany do guberni centralnych. Dzięki wstawiennictwu przyjaciół opuścił Rosję i zamieszkał na stałe za granicą, gł. we Francji. Wykładał literaturę w Collége de France.
Henryk Sienkiewicz Sienkiewicz Henryk (1846–1916), prozaik, przedstawiciel pozytywizmu. Laureat literackiej Nagrody Nobla (1905). Pracował jako dziennikarz (współzałożyciel dwutygodnika „Niwa”, korespondent „Gazety Polskiej” w Ameryce Pn.). Pozycję pisarza ugruntował nowelami: Szkice węglem, Janko Muzykant, Bartek Zwycięzca i Latarnik, sławę przyniosła mu Trylogia, niedoścignione arcydzieło powieści masowej: Ogniem i mieczem, Potop i Pan Wołodyjowski. Najgłośniejszymi sukcesami pisarza stały się kolejne powieści historyczne: Quo vadis i Krzyżacy.
Bolesław Prus Prus Bolesław, właśc. Aleksander Głowacki (1847–1912), pisarz i publicysta, przedstawiciel pozytywizmu warszawskiego. Początkowo dziennikarz i humorysta — przez całe życie pisał felieton tygodniowy — od połowy lat 70. zajął się literaturą. Zwrócił na siebie uwagę powieścią Anielka oraz pisaną pod wpływem naturalizmu powieścią Placówka, a także opowiadaniami: Powracająca fala, Katarynka, Antek, Kamizelka, Grzechy dzieciństwa, Omyłka. Sławę przyniosła mu powieść Lalka, publikowana w „Kurierze Codziennym”, a umocniła następna powieść współczesna Emancypantki i historyczna Faraon.
Mikołaj Kopernik Mikołaj Kopernik(1473-1543), wielki polski astronom, matematyk, ekonomista, lekarz, duchowny. Był twórcą teorii heliocentrycznej Układu Słonecznego, obalił teorię geocentryczną. Przyjął, że Ziemia wraz z innymi planetami krąży wokół Słońca i jednocześnie obraca się wokół własnej osi.
Як складати тексти - описи зовнішності людини в художньому стилі Провести спостереження індивідуального вигляду людини. Продумати послідовність опису і будову вашого висловлювання відповідно до плану. Описувати в тому порядку, як ми сприймаємо людину в цілому, а потім переходити до деталей. Використовувати певну лексику: очі, брови, волосся, ніс, вуха, губи, шия, руки, щоки, зріст, одяг (манери поведінки, стосунки в колективі, ставлення до праці, культура мовлення, розумові й фізичні здібності). Дібрати слова, словосполучення, які допоможуть описати людину в художньому стилі. Відтворити опис спочатку подумки, а потім - в усній або писемній формі.
Словничок портретної лексики. Обличчя: кругле, продовгувате, квадратне, вилицювате, повне, худорляве, ніжне, грубе, ластувате, смагляве, бліде, біле, зморшкувате, розумне, життєрадісне, сумне;очі: карі, чорні, сірі, сині, зелені, темні, світлі, ясні, розкосі, добрі, злі, хитрі, лукаві, сумні, розумні, спокійні, лагідні, привітні, стомлені6, насмішкуваті; погляд: уважний, гострий, проникливий, спокійний, зацікавлений, байдужий, привітний, непривітний, підозріливий;брови: чорні, темні, світлі, густі, широкі, тонкі;вії: довгі, чорні, темні, світлі, густі;лоб: високий, низький, широкий, вузький, великий, маленький;ніс: прямий, горбатий, з горбинкою, кирпатий, гострий, широкий, довгий, маленький, орлиний, качиний, задиркуватий;рот: великий, широкий, маленький, красивий, чітко окреслений;губи: повні, тонкі, вузькі, злі, бліді, яскраві, рожеві;зуби: білі, рівні, криві, рідкі, щербаті;волосся: світле, темне, русяве, каштанове, біляве, пишне, довге, коротке, блискуче, пряме, кучеряве, хвилясте, сиве, з сивиною, густе, рідке;постава: високий, стрункий, тендітна, невисокий, середнього зросту, кремезний, огрядний, широкоплечий, худорлявий, зібраний, спортивний, вайлуватий, неповороткий.
Słownictwo potrzebne do opisu postaci, bohatera Sylwetka: zgrabna, tęga, wysoka, niska, itd. Twarz: owalna, kwadratowa, okrągła, pyzata, chłopięca, dziewczęca, blada, opalona, pomarszczona, gładka. Nos: długi, mały, zadarty, krzywy, orli, czerwony. Oczy: niebieskie, zielone, piwne, czarne, brązowe, skośne, wypukłe, łagodne, przebiegłe, wesołe, smutne, wpadnięte, zezowate, urocze, błyszczące. Włosy: jasne, ciemne, blond, czarne, rude, naturalne, farbowane, gęste, rzadkie, kasztanowe, krótkie, długie, kręcone, proste, siwe, srebrne, szorstkie, miękkie, bujne, rozpuszczone, spięte. Usta: czerwone, drobne, drżące, blade, dziecinne, małe, malinowe, miękkie, wąskie, gładkie, kształtne, drwiące, popękane, zaciśnięte, wykrzywione grymasem, duże, szerokie, wąskie, wydatne. Ręce: białe, chude, małe, duże, gładkie, szorstkie, zadbane, spracowane, zniszczone, masywne, drobne, masywne, męskie, damskie. Ubiór: modny, niemodny, elegancki, przesadny, skromny, swobodny, stosowny do okazji, gustowny, wyszukany, staroświecki, praktyczny, pracowniczy. Styl bycia: ociężały, energiczny, ospały, nerwowy, spokojny. Styl wysławiania się: półgłos, cichy, donośny, jąkający się, monotonny, ożywiony, z obcym akcentem.