Презентація на тему "Czytanie w nauczaniu języka polskiego"

Czytanie w nauczaniu języka polskiego

Czytanie -to czynność, która składa się z wielu sprawności o charakterze motorycznym i poznawczym; jest narzędziem uczenia się i rozwoju osobowego, które pozwala człowiekowi na twórcze uczestnictwo w nauce i kulturze.

Czytaniezajmuje drugie miejsce wśród sprawności językowych człowieka wykorzystywanych w procesie przyswajania języka obcego – pierwsze oczywiście przypada słuchaniu. Z przeprowadzonych badań wynika, iż proporcje między słuchaniem, czytaniem, mówieniem i pisaniem przedstawiają się następująco: 8:7:4:2. Najwięcej uczymy się, słuchając i czytając. W nauce języka obcego czytanie odgrywa szczególną rolę, ponieważ stanowi jedyną sprawność, którą można skutecznie trenować samodzielnie.

Działania, które mają doprowadzić do poprawnego odczytywania tekstów:- czytanie a u d i o p a s y w n e, czyli słuchanie tekstu i porównywanie zapisu z formą dźwiękową;- czytanie a u d i o a k t y w n e, czyli etap poznawania kodu graficznego; powtarzając tekst za nauczycielem (magnetofonem), uczniowie kojarzą formę foniczną z odpowiadającą jej formą graficzną;- czytanie c z ę ś c i o w o s a m o d z i e l n e – uczeń poznawszy kombinację niektórych grafów i grafemów w słowach mu znanych, przenosi zdobyte nawyki na nowo poznane słownictwo; na tym etapie potrzebna jest jednak stale pomoc nauczyciela, który poprawia w wymowie błędy;- czytanie s a m o d z i e l n e – etap swobodnego transponowania znaków graficznych na znaki foniczne.

Typologia strategii czytania:- czytanie globalne (w celu uchwycenia zasadniczej myśli tekstu); - czytanie selektywne (polegające na oddzielaniu informacji ważnych od drugorzędnych, na poszukiwaniu i lokalizacji konkretnej informacji);- czytanie szczegółowe (polegające na dokładnym rozumieniu całego tekstu).

Zasady w pracy z tekstami:dobór tekstów powinien być zgodny z celem nauczania i odpowiadać sytuacjom;teksty powinny mieć odpowiedni stopień trudności; praca nad gramatyką czy słownictwem powinna poprzedzać czytanie; proces rozumienia tekstu mogą wspomagać także ilustracje, diagramy, mapki;przed przystąpieniem do czytania tekstu uczeń musi mieć jasno określone zadanie, które nie powinno wiązać się z innymi trudnościami, niż rozumienie tekstu;nie poleca się czytania dłuższych tekstów w celu wyszukiwania pojedynczych informacji;nie należy wyjaśniać i tłumaczyć wszystkiego.

TECHNIKI NAUCZANIA CZYTANIA: 1. Techniki poprzedzjące czytanie (zagadki leksykalno-gramatyczne, techniki skojarzeniowe, rozmowa na temat tekstu) .2. Techniki towarzyszące czytaniu (technika wyszukiwania wyrazów–kluczy, uzupełnianie zdań, tabel, diagramów, techniki pracy ze słownikiem).3. Techniki po czytaniu tekstu (odnajdowanie błędów, uzupełnianie brakujących fragmentów, nadanie tytułu całemu tekstowi, dyskusja na temat).

Jednak mimo „ponurych zapowiedzi śmierci literatury i książki – czytelnictwo nie zanika i nie zaniknie – choćby z powodu komputerów. Czytanie jest najbardziej ekonomicznym, najskuteczniejszym, najwygodniejszym i najpełniejszym sposobem pobierania i przetwarzania informacji”. A ponieważ świat dzisiejszy jest bardzo „informacyjny” – czytanie nie zaniknie. Informacje są bowiem towarem. Kto będzie je umiał szybko zdobyć, przetworzyć i przyswoić – ma szansę osiągnąć więcej.